Waarom papa en mama op één moeten!

De meeste ouders zetten hun kinderen op nummer 1, zodra ze geboren worden. Dat zou anders kunnen. Of beter: het zou anders moeten. 

De liefde van je leven. Als mama of papa zijnde denk je dan niet meteen aan je partner, maar aan je kind. Je oogappel. Je alles. Logisch toch? Nee, eigenlijk niet, want hoe geweldig ook, een kind kan je partner niet vervangen. Het is bovendien een heel ander soort liefde. Een liefde die natuurlijk komt. Als vanzelf. Terwijl de liefde voor je partner? Daar moet aan gewerkt worden. Niet een klein beetje ook.

Je kind zal uitvliegen

Hou dit ook voor ogen: je kind is een eigen persoontje. Hoe afhankelijk ook in het begin, uiteindelijk zal je kind uitvliegen, en ben je weer helemaal op elkaar aangewezen. Daarom – en dit advies – geef ik ook voor mijzelf en manlief mee: verlies elkaar niet uit het oog! Jullie staan tenslotte aan de basis van dat kleine persoontje, of die kleine persoontjes. Jullie zijn het fundament. Als het fundament afbrokkelt, doet het gezin dat automatisch ook. Om die reden moet je jezelf en je partner dus altijd op nummer één zetten! Samen. Eerst komen jullie, dan komen de kinderen. Simpel. C’est ca.

Dan kun je gaan stamelen: maar, maar, maar…

NEE! Niks te maren. Je partner is gewoon belangrijker dan je kind. Komt je partner eerst, en laat je zien hoeveel je van je partner houdt, dan geef je daarmee ook automatisch een mooi voorbeeld voor je kinderen mee. Zij kijken naar papa en mama en zien liefde, voelen geborgenheid. Zo hoort het te zijn.

Lees ook: Wat is jouw excuus, papa?

Wat nu als dat niet zo is? Het is tenslotte makkelijker gezegd dan gedaan! Toen dochterlief werd geboren, vond ik het eigenlijk normaal dat zij op nummer 1 kwam te staan. Voor mijzelf, maar ook voor manlief. Ik zou het hem bijna kwalijk nemen als dat niet zo was. Dus schikte ik mij in. Alles draaide om haar. We zaten samen op een prachtige roze wolk, waar we alleen vanaf kwamen, zodra we tijd voor elkaar in planden. Dan nog ging het maar al te vaak over onze dochter.

Is dat fout geweest?

Nee, dat niet, maar het is wel iets waarvoor je moet waken. Dat het niet zo blijft. Dat je er niet in blijft hangen. Je bent elkaars beste maatje. Samen door dik en dun. Je kent elkaar door en door, en vergeet daardoor soms dat de ander behalve papa of mama ook gewoon man / vrouw is. Een eigen persoon, die liefde nodig heeft, die begeerd wil worden, die behoeften heeft. Om gehoord te worden. Erkend. Gewaardeerd. Om de dingen die hij of zij doet. Om de persoon die hij of zij is. Hou voor ogen waarom je ook alweer verliefd op elkaar bent geworden…

Gebroken liefde, is ook liefde

Alweer, makkelijker gezegd dan gedaan. Wat nu als dat niet meer lukt? Als je die overeenkomsten niet meer vind. Als de liefde dood lijkt. Je bent te laat, en dan? Hoe groter het verdriet, hoe groter de liefde, die er ooit was. Nog steeds. Niet hetzelfde als de liefde voor je kind. Gebroken liefde is ook liefde. Alleen ligt die aan stukken, en is het bidden en hopen dat je hart ooit weer heel mag worden. Dat je elkaar mag blijven vinden als een fundament, als ouders van je kinderen, om de liefde die je ooit samen deelde. Zij zijn uit die liefde voortgekomen. Laat ze dat altijd zo weten en voelen.

Lees ook: Zo’n lieve moeder ben ik niet!

Alles verterend

Je houdt van je kind. Die liefde is alles verterend. Die liefde is overweldigend. Dat je zoveel liefde zou kunnen voelen, dat houd je niet voor mogelijk. Dat bij veel kersverse ouders de partner naar de achtergrond verdwijnt, is dan best logisch. Des te meer reden om tijd voor elkaar te maken. Een keer per week op date night is al een geweldig voornemen, mocht je dat niet redden, dan op z’n minst 1x in de maand. Af en toe eens een weekendje weg zonder de kinders is ook wel erg aantrekkelijk! Ik zeg: gewoon doen! Al is het 1 enkel nachtje…

Investeer nu, dat betaalt zich later uit. Met rente. Hopelijk. Het rendement van: samen gelukkig ouder worden. Al zal het altijd met ups en downs zijn. Hoe mooi is dat? Zet je partner dus (weer terug) op nummer één. Hij/ zij was tenslotte je ‘eerste’ liefde (voor de kinderen). Hopelijk is hij/ zij (zoals gepland) ook je ‘laatste liefde’. ❤

Lees ook: Naar het pretpark met peuter? Doe het NIET!

Bron beeld: Pixabay


Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s