Voer op de molen. De slachtoffers van de aanslagen in Parijs zijn – oneerbiedig gezegd – nog niet eens koud, en ja hoor. Van links en rechts zie je ze al naar elkaar wijzen. Met een beschuldigend vingertje. Dat krijg je ervan. Het zijn de vluchtelingen. Je hoort het gewoon. Je voelt het aan je water. Zou die ‘gedroomde’ WO III waar Arnold Karskens het over heeft (afgelopen donderdag nog op Powned) er dan toch komen? Of is’tie al begonnen?

Misschien. De vraag is alleen nog: Links tegen rechts. Ontevreden asielzoekers die zwaaien met een halfje bruin, een stukje vlees? Is dat dan waarmee het hier in NL mee begint? Asielzoekerscentra worden uit voorzorg al extra beveiligd. Niet gek. Of…… Gelukkig liep de Sinterklaas intocht dit weekend zonder problemen. Alle anti-Piet sentimenten verbleken bij dit moordzuchtig geweld.

Dit slaat toch elke vorm van positiviteit uit je hart!
In gedachten zijn we bij de slachtoffers en hun families. Vaders die niet thuiskomen. Broers en zussen die gemist worden. Een opa, een oma, een beste vriend, iemands vrouw, iemands…. Je wilt er niet aan denken. Wat een wereld. Wat een kwaad. Dan kun je 100x positief in het leven staan, maar dit slaat toch elke vorm van positiviteit uit je hart!

Gelukkig hebben mijn kinderen er nog geen weet van. Liggen ze veilig in hun bed te slapen. Het komt zo dichtbij. Tegelijkertijd zijn er teveel kinderen op de wereld die het maar al te goed weten. Die niet anders weten dan dit. Ellende. Onvoorstelbaar.

Franse vlag
De duivel gaat rond als een briesende leeuw. Ondertussen hoop en bid ik dat mensen de vrede bewaren. Dat we geen wraak nemen op onschuldige mensen. Dat we gewoon er zijn, voor de ander. Met alleen de Franse vlag op je profiel smijten ben je er nog niet. Hoe goed bedoeld het ook mag zijn. Ik kan er niks aan doen. Bij dergelijk collectief rouwvertoon krijg ik de kriebels.
Alsof we het drama van de Parijzenaren op ons zelf willen betrekken. (Rouw)Verwerking. Het is een complex iets. Datzelfde gevoel bekroop me destijds bij dat Je Suis Charlie-gedoe. Hoezo? We zijn geen Charlie (ik ben Sjoukje en beledig niet aan de lopende band andersdenkenden), we zijn niet Frans (zucht), we hebben geen idee. En we zijn gewoon onszelf. Nee, dan liever #PrayforParis. Hoewel het uit de mond van seculieren erg leeg en Amerikaans klinkt. Hoeveel betekenis heeft gebed zonder geloof?

Waarom niet, als we toch bezig zijn de vlag van Papua op ons profiel gooien. Dat land staat op het randje van de afgrond. Er vindt een genocide plaats. Misschien niet zo erg? De media zeggen er niets over. Ver van je bed? Tja. Zo ver is het niet meer als mensen toch plotseling op je stoep staan. De hele vluchtelingenstroom uit Burundi moet nog op gang komen. We hebben het ‘ergste’ nog lang niet gehad! Bereid je maar voor….

Laten we terroristen niet verwarren met vluchtelingen
Kijk. En als we dan eens de handen ineen zouden slaan om samen er te zijn voor mensen die dat nodig hebben?! Als we nou samen ons best doen om het kaf van het koren te scheiden?! Ofwel terroristen niet verwarren met vluchtelingen en religie niet met waanzin.

Je kunt er donder op zeggen dat er terroristen meekomen met de vluchtelingen. Maar ik weet ook 100% zeker dat er anders genoeg geradicaliseerde Nederlanders zijn die zichzelf graag opblazen voor het hogere doel. Ja. Nederlanders. Mensen die kwaad willen, vinden een manier. Zouden wij onderling minder verdeeld zijn en meer een front vormen, zouden we ook minder kwetsbaar zijn.

Hoe dan? Praten met elkaar is al een eerste stap in de goede richting. Jammer toch dat er vandaag de dag vooral gepraat word over en tegen elkaar. Geen luisterend oor. Geen open hart. Geen oog voor de ander. Alleen maar angst en haat zaaiend, a la Karskens en Wilders. De grenzen dicht? Dat werkt niet. Geen enkel gedachtengoed heeft zich ooit laten tegenhouden door dichte grenzen. Die onderlinge haat en nijd op het moment. Daar wordt ik -zover mogelijk nog banger van dan deze aanslagen. Het is in veel gevallen tenslotte de aanleiding tot dit soort moordzucht. Blinde haat met als enige brandstof: angst.

Voorspelling
“En de liefde zal verkillen”, is de bijbelse voorspelling die zeker van toepassing is op vandaag de dag. De arrogantie van sommigen, maar vooral het onvermogen zich te kunnen verplaatsen in de schoenen van iemand anders! Alleen als het dichtbij komt. Dan is het inlevingsvermogen er ineens wel. Gek hoe dat werkt. De slachtoffers in Parijs betreuren we, de slachtoffers van de aanslagen in Bagdad en Beiroet komen er bekaaid vanaf. Geen bloemen bij de Libanese of Iraakse ambassade. Die vader die notabene met zijn dochter op de arm op een zelfmoord-terrorist sprong? Een held is het. Waren er maar meer van zulke onzelfzuchtige mensen. Ik had volgens mij dekking gezocht.

En jij? U?