Daar sta je dan. Met je zoontje op de arm. Tierend en scheldend tegen een groep protesterende feministen. Besefte je wel wat je zei? Iets met piemels en erin hangen?! Henk ben je, maar je heet gewoon Fabian. Waarschijnlijk net zoals velen, een doodgewone vader die veel van zijn zoontje houdt. Hij ziet jou vast als zijn grote held!

Daar zit hem voor mij dan ook de crux. Je zoontje die je in je kwaadheid even helemaal vergeten bent, want je bent het niet eens met die feministen en dat moeten ze weten ook. Als ze aan je idool Geert Wilders komen, komen ze aan jou. Snap je niet hoe vreemd het is wat je roept? Ach, wat wil je als je grote idool met zijn spray het ook niet heeft begrepen. 

Slecht voorbeeld doet volgen.

Helaas geldt dat ook voor je zoontje. Wat leer je hem over ‘die feministen’? Dat het dus OK is om er een piemel in te hangen? Wat zal dat doen voor zijn vrouwbeeld? We kennen je achtergrond natuurlijk niet. Geen idee hoe je thuis over vrouwen praat. Je hebt een vriendin, lees ik. Zou je het tof vinden als mannen dat tegen haar roepen? Wat te denken als jouw jongen dit later ook tegen vrouwen roept? Blijkbaar is het OK als het tegen feministen is. Besef je wel dat je zoontje ‘het verschil’ echt niet zal zien?

Tranen

We zien nog net zijn tranen van je jongen. Dan is het filmpje voorbij. Heb je hem getroost? Heb je hem verteld dat hij niet bang hoeft te zijn voor die ‘feministen trutten’? Al dat lawaai. Dat hij dan wellicht gewoon bang is voor zijn eigen schreeuwende vader zal wellicht niet bij je opkomen. Zijn veilige haven. Maar nu even niet meer. Ja, je hield hem stevig vast. “Wat je dan had moeten doen?” vraag je. Doorlopen misschien?!

Toegegeven. Niemand is een heilig boontje. We gaan allemaal wel eens uit onze plaat waar onze kinderen bij zijn. Dan vloeken we, of schelden we, zonder dat we er erg in hebben. Alleen zijn er dan geen camera’s bij. En roepen we hopelijk ook niet van die vrouw-onvriendelijke dingen. Of toch? Zelfs als je niet kwaad bent, bezig je hetzelfde taalgebruik en vind je het normaal.

Gezellig uitje

Dat jij nu net zo ongelukkig bij deze populistische PR-stunt van Wilders je moest laten gaan met je zoontje op de arm, dat had je waarschijnlijk niet gedacht toen je die ochtend weg ging van huis. Je zou gewoon even met je idool op de foto en zo’n busje verf halen voor de grap. Een gezellig uitje had het moeten worden. Had je dit van tevoren geweten, dan had je je zoontje vast en zeker thuis gelaten. Toch?

Iets over eigen volk

Wat mij ook verbaasde is dat niemand er iets van leek te zeggen. Niemand die probeerde je tegen te houden. Volgens mij waren er hooguit een of twee personen, die iets mompelden als in de zin van: Dat doe je toch niet met je kind op de arm. Een afkeurende blik hier en daar. Verder zie je een ook toeschouwers besmuikt gniffelen. En zie ik in een ander filmpje vooral ook veel vrouwen met je mee roepen. Iets over eigen volk. Natuurlijk. Wat verwacht je anders bij een Wilders event.

Achteraf vallen we met z’n allen over je heen. Achteraf, vind je jezelf ook heel erg zielig, omdat iedereen nu over je praat. En wat doe je dan voor de camera bij Powned? Gewoon. Weer. Hetzelfde! Je hebt het over vrouwen, waar piemels in moeten en dat ze vies zijn. En Ingrid? Die zit er naast en lacht erom. Nog net niet al te trots zegt ze: “Ja, dat ben ik van hem gewend.” En dan zeg je heel geëmotioneerd: “Ja, maar ik ben geen slechte vader?!” Nee. Schreeuwen met een kind op je arm, maakt je geen slechte vader. Hooguit een slecht voorbeeld. Dat is wat anders.

Met een kind op de arm…

Overal word je verguisd en uitgespuugd. Dit gaat zelfs de meeste Wilders lovers te ver, want met een kind op de arm…. Als ze er nou eens eerder wat van hadden durven zeggen. Ach, je moet maar zo denken: achter een beeldscherm is het gemakkelijk een mening uiten over een filmpje dat je ziet. Moet wel bij gezegd worden, dat je het achteraf ook allemaal opzoekt. Bij Powned maak je het alleen maar erger. Wie een redelijke uitleg verwachtte, komt bedrogen uit. Achteraf gesproken, zou je het zo weer doen. Volgens je vriendin zeg jij wat veel mensen in Nederland denken.

Hoeveel Henks en Ingrids zijn er dan wel niet in Nederland?

Dan is er niemand meer veilig

Mijn eerste reactie was ook eentje van boosheid. Onbegrip. Medelijden met je kleine jongen. Ook medelijden met jou. Als je blijkbaar zo gefrustreerd bent, dat je het niet anders kunt uiten, is er wat goed mis. Daarom, als we op jou en je frustratie blijven focussen, missen we het grote plaatje…

Dat Wilders het zo goed doet, zegt toch wat over onze samenleving. Blijkbaar zijn we zo verhard, dat dit soort incidenten meer normaal dan uitzondering zijn. Dan heb ik het nog niet eens over tokkies die asielzoekerscentra aanvallen. Wat geven we aan onze kinderen mee? Ook dat dit soort agressief gedrag normaal is.

Verder hoop ik echt van harte dat je vriendin de spray nooit nodig heeft.
Alleen vrees ik dat als we onze zonen niet het respect voor vrouwen meegeven dat zij verdienen, dat het aantal verkrachtingen in de toekomst alleen maar zal toenemen. Niet door vluchtelingen, maar door “onze” zonen die van ‘ons’ meekregen dat je er gewoon een piemel in kunt hangen! Zeker als het feministen zijn.

Dan is niemand meer veilig, Henk. Ook je vriendin, je dochter, je moeder of je zus niet!