Nelleke is 36. Met haar gezin moet ze rondkomen van een minimaal bedrag per week. Vijf jaar geleden al klopte ze aan bij de gemeente Nieuwegein om hulp. Die verwezen haar door naar een bewindvoerder. Nelleke moest namelijk eerst haar schulden op een rijtje hebben, voordat ze eventueel in aanmerking zou kunnen komen voor een schuldsaneringstraject. Vier jaar later is ze nog geen stap verder. 

Haar bewindvoerder hielp haar… Van de regen in de drup.

Het bezorgt Nelleke erg veel zorgen en stress. Ze vertelt: “Nadat het echt spaak liep met de vader van haar oudste vier kinderen, en hij uit zicht was, kwamen de rekeningen te voorschijn. De schulden waren dusdanig opgelopen dat ik het niet zelf meer kon inlossen. Er kwam ook nog rente overheen. Daarom maakte ik een afspraak met de gemeente om schuldhulpverlening aan te vragen. Alleen duurde het een jaar voordat ik destijds geholpen werd en doorverwezen naar een bewindvoerder, terwijl de schulden ondertussen bleven oplopen. Ik kwam toen bij de huidige bewindvoerder terecht. In het begin was ze heel aardig en bleek ze haar werk goed te doen. Maar na een half jaar begon eigenlijk alles al. Ik kreeg geen overzichten van de inkomsten en uitgaven, en soms was er geen leefgeld. Dan belde ik haar op en stortte ze alsnog het geld.”

“De kleine groeit overal uit”

Nelleke vertelt: “Ik zit nu vier jaar bij haar, en het ging van kwaad tot erger. Ze houdt zelfs in op de kinderbijslag, geeft vaak weinig leefgeld of helemaal niks. Ik heb sinds ik bij haar zit nog nooit een overzicht gehad voor de inkomsten en uitgaven. Ook doet ze meestal geen belastingaangifte en als er iets geregeld moet worden voor een deurwaarder werkt ze niet mee. Daarnaast is er regelmatig beslag gelegd op de beheerrekening, terwijl dat niet eens mag omdat ik in beschermd bewind zit. Als ik haar nodig heb, is ze niet bereikbaar, of ik krijg een app dat ik op moet houden met bellen of appen. Ook dingen voor de kinderen worden niet geregeld. Hoe vaak is het niet gebeurd dat ik aangaf dat de kinderen schoenen nodig hadden of sokken of kleding, en dan kreeg ik niks. Vooral voor de kleine, want die groeit overal uit.”

“Iedereen begrijpt toch dat een gezin niet van 20 euro kan leven?”

Nooit is er dus geld voor, terwijl ze wel de kinderbijslag inhoudt en het vakantiegeld. “Door een fout van de bewindvoerder, kan ik ook niet meer terecht bij de Voedselbank. Mijn oudste zoon woont in Friesland bij zijn vader. De bewindvoerder zou bijzondere bijstand aanvragen voor de reiskosten, maar dat is niet gebeurd, met als gevolg is dat ik mijn zoon al een half jaar niet gezien heb. In het begin kregen we 80 euro voor twee volwassenen en zes kinderen, maar dat ging steeds verder naar beneden. Nu ik alleen ben met drie kinderen heb ik maar 20 euro gekregen en reageert ze niet op mijn telefoontjes of mijn Whatsapp berichten. Ik heb nu geen eten en drinken meer voor de kinderen. Voor mezelf maakt het me niet uit, maar dat ze kinderen dit aan doet, is te erg voor woorden. Iedereen begrijpt toch dat een gezin niet een hele week van 20 euro kan leven?!”

Reactie bewindvoerder

De bewindvoerder wil niet reageren op het verhaal van Nelleke. Ook niet om haar kant van het verhaal te vertellen. In plaats daarvan werd ondergetekende gedreigd met een aanklacht tot smaad, en kreeg Nelleke via de rechtbank een verzoekschrift voor haar kiezen, waarmee de bewindvoerder haar onder curatele wil laten stellen. “Hier was ik al bang voor”, reageerde Nelleke. Toch wil ze zich niet laten intimideren en is ze er ook niet bang voor dat zij daadwerkelijk onder curatele zal komen. Ze zegt: “Ik heb voldoende bewijsstukken, waarmee ik kan aantonen dat niet ik, maar de bewindvoerder fout zit. Het laatste woord hierover is nog niet gezegd.”

Hoe kan het dat Nelleke niet binnen drie jaar schuldenvrij is?

Wat is het verschil tussen schuldsanering en bewindvoering? En hoe kan het dat Nelleke niet binnen drie jaar van haar schulden af is?
Die vragen legden we voor aan Marjolein van Veenendaal. Zij is communicatieadviseur van de afdeling Werk en Inkomen Lekstroom (WIL) Gemeente Nieuwegein. WIL is de uitvoeringsorganisatie voor werk, inkomensondersteuning en schuldhulpverlening van de gemeenten Houten, IJsselstein, Lopik, Nieuwegein en Vianen. Bij gemeente Nieuwegein klopte Nelleke ruim vijf jaar geleden aan om in aanmerking te komen voor het schuldhulpverleningstraject. Op dat moment bestond WIL nog niet, die vier jaar geleden werd opgericht om mensen die aankloppen voor schuldhulpverlening efficiënter te kunnen helpen.

Zo gaat dat…

Van Veenendaal vertelt hoe het vandaag de dag in zijn werk gaat vanaf het moment dat iemand bij WIL aanklopt voor hulp. “Zonder dat ik kan ingaan op casus mevrouw, kan ik wel vertellen hoe het in het algemeen gaat. Stel, iemand meldt zich bij de schuldhulpverlening. Dan kijken wij eerst of iemand in aanmerking komt kan komen voor schuldhulpverlening. Daarvoor is het onder andere belangrijk dat er inzicht is in alle schulden en dat de administratie op orde is. Wanneer het voor mensen moeilijk is om hier zelf orde in aan te brengen, verwijzen wij door naar bewindvoering. Als mensen dat willen, krijgen zij van ons een lijst met bewindvoerders die bij WIL goed bekend staan. Zo’n bewindvoerder zou samen met de cliënt alle schulden op een rijte moeten zetten, en ervoor zorgen dat de cliënt aan een aantal voorwaarden voldoet, voordat de cliënt in aanmerking kan komen voor het zogenaamde schuldhulpverleningstraject. Soms komt een cliënt nooit in aanmerking voor zo’n traject, omdat hij of zij zich niet aan afspraken houdt. Wanneer de cliënt echter wel aan alle gestelde voorwaarden voldoet, zoals het tijdig betalen van rekeningen, en voorkomen dat er schulden bijkomen, kan er begonnen worden met het schuldhulpverleningstraject. Uiteraard betekent dat wel dat alle schuldeisers akkoord moeten zijn met het feit dat de persoon in kwestie dus over drie jaar tijd slechts een deel van zijn of haar schuld zal aflossen. In de meeste gevallen is dat maar een deel van de daadwerkelijke schuld. Toch gaan ze hier meestal wel mee akkoord, want beter iets dan niets. Het doel is dat degene met de schulden na afloop van dat traject echt schuldenvrij is en met ‘een schone lei’ kan beginnen. Bewindvoering is heel wat anders dan schuldhulpverlening, waarbij de persoon met schulden in een traject komt bij WIL. In het geval van mevrouw heeft zij problemen met haar bewindvoerder. Die zal zij met haar moeten zien op te lossen.”

Kinderombudsman

De Kinderombudsman laat weten dat inhouden op de kinderbijslag inderdaad niet mag, maar kan er helaas niets aan doen: “De Kinderombudsman heeft zelf geen bevoegdheden (geen mandaat) om op te treden tegen een bewindvoerder. De huidige bewindvoerder is aangesloten bij overkoepelende organisatie NBPM. Zij hebben een gedragscode en de bewindvoerder dient hiernaar te handelen. Indien dat niet het geval is, kan mevrouw de besluiten de klacht voor te leggen aan NBPM.” Zo gezegd zo gedaan. De klacht van Nelleke ligt bij de overkoepelende organisatie, die al liet weten dat het onwaarschijnlijk is dat ze de klacht zullen behandelen. Gezien zij van mening zijn dat zij het eerst moet proberen goed te maken met de bewindvoerder. Dat dit er niet meer van zal komen, is inmiddels bekend. Nelleke: “Mijn zaak om toegewezen te worden aan een nieuwe bewindvoerder ligt inmiddels bij de kantonrechter. Dat is mijn enige en laatste hoop.”

Lees ook hoe het is om als gezin rond te komen van zo weinig geld op Love2BeMama:
7 kinderen en rondkomen van 60 euro per week?